Voorheen maakte ik bergen traditioneel met staande, in globale vorm gezaagde steunschotjes. Deze schotjes bekleedde ik dan met gaas en gips. Een grote bergpartij wordt
dan erg zwaar en vraagt daardoor ook een zeer solide onderbouw en vloer. Ook wordt door de vele tussenschotten de toegankelijkheid om onder de bergen te kunnen komen, erg moeilijk. Daarom zocht ik naar een andere oplossing met piepschuim.
Allereerst heb ik op het geraamte, met behulp van MDF stroken, de vlakke rails aangelegd en in het berggedeelte met de nodige stijgingen en dalingen. De hoogte verschillen waren
perfect uitgerekend in het tekenprogramma “AnyRail”. Zodoende kon ik makkelijk de MDF stroken op de juiste hoogte aanbrengen met behulp van houten staanders (5 x 2 cm), die ik bevestigde aan het geraamte van de onderbouw.
Voor de bergdorpen en stations plaatste ik zo groot als nodig was, een vlakke MDF plaat voor voldoende stevigheid. Daar waar ik de tunnel-ingangen gepland had, plaatste ik op de railstroken van MDF,
de vooraf geschilderde tunnelportalen. Ook bevestigde ik vooraf, voor de aandrijvingen en masten van de kabelbanen, een klein plateau op houten staanders.
Nu
was het tijdstip aangebroken om de bergpartijen zichtbaar te gaan maken. Met behulp van een piepschuimsnijder sneed ik platen piepschuim op maat. Deze platen lijmde ik vast tussen de boven omschreven vaste objecten met polystyreenschuimlijm. Hoe hoger de berg
hoe meer stukken piepschuim op elkaar. Het makkelijkst stapelt het met dikke platen van 5 of 6 cm, hetzij horizontaal of verticaal. De stukken lijmde ik hier en daar vast, maar niet te veel, anders heeft de piepschuimsnijder moeite om door de lijm te smelten.
Nadat héél grof de bergpartijen gevormd waren en de lijm gedroogd was, begon ik met een puntig gevormde gloeidraad in de piepschuimsnijder, alsmaar stukjes weg te snijden. Ook wisselde ik regelmatig van gloeidraad met een in een andere vorm gebogen
hoek of ronding. Na vele volle vuilniszakken met
snij-afval, hield ik de bergpartijen over. Het voordeel van een dergelijke piepschuimsnijder is dat het piepschuim
mooi glad overblijft en dat niet de hele omgeving vol ligt met de vaak statische bolletjes, welke alleen met een stofzuiger te verwijderen zijn.
En omdat een
bergdorp nooit helemaal vlak is, had ik op de MDF plaat voor het dorp naar achteren toe oplopend, ook diverse hoogtes met piepschuim gemaakt, waarop later de huisjes geplaatst konden worden. Deze vlakliggende stukken piepschuim zijn stevig genoeg om de plastic
huisjes, inclusief verlichting, te dragen.